12 lipca 2013 roku Sejm RP w 70 rocznice mordu dokonanego przez Ukrainska Armie Powstancza na Polakach na Wolyniu i Malopolsce Wschodniej podjal uchwale, w ktorej zapisano, ze wydarzenia wolynskie to byla „czystka etniczna o znamionach ludobojstwa”. Za rzadowym projektem uchwaly postulowalo 222 poslow, przeciw bylo 212, a 3 wstrzymalo sie od glosu. Nazwaniu rzezi wolynskiej ludobojstwem przeciwni byli parlamentarzysci z PO (184 z 206) oraz z Ruchu Palikota. Za wpisaniem okreslenia „ludobojstwo” glosowaly pozostale kluby. Sejm nie zgodzil sie rowniez, aby 11 lipca ustanowic Dniem Pamieci Ofiar Zbrodni Wolynskiej.

Ze wzgledu na obiektywne i niezalezne ode mnie uwarunkowania nie moglem w pelni sledzic wydarzen na polskiej cenie politycznej. Dzieje sie na niej duzo i moim zdaniem jest to poczatek przewartosciowan i przegrupowywania szykow przed nadchodzacymi wyborami do Parlamentu Europejskiego, Samorzadu Terytorialnego, Parlamentu i Prezydenta RP.

   Pierwsze trzy dni maja obfituja w swieta panstwowe. Dotychczas naglosnione i eksponowane byly: Swieto Pracy 1 maja oraz rocznica uchwalenia Konstytucji  3 maja 1791 roku. Natomiast 2 maja, to Dzien Flagi Rzeczpospolitej oraz Dzien Polonii i Polakow za Granica. Ustawy w tych sprawach podjal Sejm RP w 2002 i 2004 roku. Zaobserwowano wowczas, ze wiedza wsrod Polakow o symbolach narodowych pogarszala sie  i chcac temu przeciwdzialac uchwalono te swieta. Pierwsze z inicjatywy poslow PO, a drugie Senatu. Powoli zdobywaja sobie te swieta obywatelstwo, ksztaltuja sie tresci i formy obchodow. Jak wykazaly tegoroczne uroczystosci, nawet  kontrowersyjne.

Aleksander Kwasniewski rozpoczal kolejny powrot do czynnej polityki i zapowiedzial budowanie silnej centrolewicy zdolnej do przejecia wladzy w Polsce, po wygraniu wyborow parlamentarnych w 2015 roku. Centrolewice jako dominujaca sile polityczna staral sie juz zbudowac oboz postsolidarnosciowy na czele z Bronislawem Geremkiem i Adamem Michnikiem. Mialo ja tworzyc lewicowe skrzydlo „Solidarnosci” z cywilizowana czescia  postpeerelowskiej  nomenklatury (sojusz rozowych z czerwonymi). O potrzebie istnienia silnej i zdrowej „lewej nogi” mowil prezydent Lech Walesa, czym zbulwersowal i obruszyl srodowiska opozycji antykomunistycznej.  To polityczne wsparcie nie pozostalo bez wplywu na wyborczy sukces lewicy w 1993 roku.

Wielkanoc

Wszystkim czlonkom i sympatykom Zjednoczenia Demokratycznego zarzad w Lesznie sklada prawdziwie wiosenne zyczenia radosci i pogody ducha.

Gdyby podjac sie klasyfikacji poslow, stosujac jednoczesnie wyznacznik: posel, to polityk, moznaby dokonac nastepujacej segregacji, przy czym kolejnosc nie jest wazna:

1. posel, bo posel - bo znalazl sie psim swedem na liscie wyborczej wyczuwajac tendencje wyborcze partii w badaniach obopu, jest poslem i nic nie robi, bo jego robota w komisji polega na obecnosci (lub nie) nic nie umie, nic nie wie, bierze diete poselska i jest mu dobrze. Martwi sie tylko o przyszly mandat,

2. posel pracus - ale pracowity! –bierze udzial w posiedzeniach komisji, siedzi tam, jako czlonek, niewiele wie, niewiele umie, niewiele mowi, czasami udaje madrego, a jak mowi, to glupoty, w ktore sam nie wierzy,

3. posel dziad – wredny mandatariusz spoleczenstwa, spi na sali sejmowej, dlubie w nosie, patrzy slepo w laptop, gada przez telefon, glosuje bezmyslnie (zreszta tak, jak reszta) i ma wszystko gdzies, bo niby dlaczego nie mialby miec, skoro nikt nie ma interesu, aby go z nierobstwa rozliczyc,

4. posel nasz - to posel, ktory nie zapomnial pochodzenia, ktoremu powierzono mandat, bo jego dotychczasowa dzialalnosc byla wiarygodna, bo calym soba poswiecil sie dla innych, bo przez swoje zycie pokazywal, ze wazniejsi sa oni niz on, posel, ktoremu ciezko utrzymac pozycje,

Zabawa trwa. Politycy, a raczej politykierzy bawia sie Polska, a my wszyscy jeszcze im za to placimy! Ale zaplacimy jeszcze wieksza cene za ich wyglupy.

Mamy kolejna hucpe z Gowinem i Kaliszem. Z Kaliszem, to komedia o bogaczu na lewicy. Z Gowinem inna sprawa. Gowin ma do czynienia z Tuskiem, pierwszym demokrata w Polsce, wiec uwaga! Gowinowi trudno nie przyznac racje, jezeli mowi o swoich przekonaniach i konsekwencji w glosowaniu nad sprawami o charakterze moralnym, a sprawa, o ktora toczy sie wojna, jest moralna. Dla zamydlenia oczu siega sie do zgodnosci proponowanej ustawy z konstytucja. Ta zgodnosc, to zupelnie inna sprawa. Niech to ocenia nasi prawnicy konstytucjonalisci, marni prawnicy, ale innych nie mamy. Zreszta – jakie prawo, tacy prawnicy i odwrotnie!

Politykow kojarzymy z poslami. Dla nas polityk, to najczesciej posel i to ten, ktory wystepuje w mediach, a przede wszystkim w telewizji.

W badaniach opinii publicznej biora udzial osoby z przecietnego wyboru. Jezeli polityka interesuje sie niewielki procent spoleczenstwa, to znaczy ze ankietowani naleza do w wiekszosci do ludzi, ktorzy nie maja zielonego pojecia o polityce, a zwlaszcza w tej czesci polityki, ktora dotyczy gospodarki i spraw finansowych panstwa. Niski poziom wyksztalcenia, a takze jego jakosc w ostatnich czasach, nie pozwala ludziom na zajecie racjonalnego stanowiska w waznych sprawach, bo te wymagaja fachowej wiedzy. Czy taka wiedze maja nasi poslowie?

Od glosowania w Sejmie w dniu 25 stycznia br. nad nadaniem dalszego biegu trzem projektom ustaw o zwiazkach partnerskich, nie cichnie medialny szum wokol tej sprawy. Dominuja glosy pelne oburzenia, ze stalo sie cos niebywalego, ze przegrala demokracja, przegralo spoleczenstwo obywatelskie, ze ludziom o innej orientacji seksualnej dzieje sie krzywda, gdyz nie moga godnie zyc. Zdaniem Leszka Millera „bylismy swiadkami prawicowego puczu”. Jednym slowem Polska to zascianek, ze oddalamy sie od Europy, a dolaczamy do Rosji i Ukrainy.

Na zapleczu wiodacych sil politycznych Platformy Obywatelskiej i Prawa i Sprawiedliwosci toczy sie ostra walka o zajecie trzeciej pozycji. Janusz Piechocinski, nowy szef Polskiego Stronnictwa Ludowego wystapil z pomyslem budowania politycznego centrum. W publicznych wypowiedziach mowi, ze szuka partnerow do uprawiania polityki w innym wymiarze niz dotychczas. Jako partnerow dla PSL widzi w tym przedsiewzieciu Solidarna Polske, Polska Jest Najwazniejsza, a takze Stronnictwo Demokratyczne.